Jak wygląda historia herbaty na Sri Lance?
Od początku XIX wieku nazwa „Cejlon” była synonimem herbaty. Jej historia sięga czasów panowania brytyjskiego na Sri Lance, które miało miejsce ponad dwieście lat temu. Pierwszą plantacje na wyspie odnotowano w 1824 roku, kiedy to Brytyjczycy sprowadzili roślinę z Chin i zasadzili ją w Królewskim Ogrodzie Botanicznym w Peradeniya do użytku niekomercyjnego. Kilka lat później sprowadzono większe ilości herbaty z Assamu i Kalkuty w celach eksperymentalnych.
Jednak faktyczne narodziny plantacji herbaty na Sri Lance nastąpiły w wyniku upadku, niegdyś prosperującego na wyspie, przemysłu kawowego. W 1869 roku roślinność zmagała się z nową chorobą zwaną rdzą kawową. W rezultacie jej postępu, przedsiębiorstwo kawowe zostało zniszczone w niecałe dziesięć lat. W ten sposób rozpoczęła się masowa uprawa herbaty na Sri Lance.
Kto i jak przyczynił się do komercyjnych upraw herbaty?
Szkot, James Taylor, był pionierem w rozpoczęciu komercyjnej uprawy herbaty na Sri Lance. To, co zaczęło się od 19-akrowej plantacji herbaty w posiadłości Loolecondera w 1867 roku, wkrótce rozszerzyło się na okoliczne posiadłości, takie jak Mooloya, Hope i Rookwood. Taylor założył fabrykę w 1872 roku, a już w 1875 udało mu się wysłać pierwszą dostawę herbaty cejlońskiej na londyńską aukcję naparów.
Jak wygląda historia eksportu herbaty ze Sri Lanki?
Kiedy rozpoczął się formalny eksport herbaty cejlońskiej, jej popularność rosła w zastraszającym tempie! Oznaczało to coraz większe pole do rozwoju branży. W rezultacie w 1883 roku odbyła się pierwsza aukcja herbaty w Kolombo. Do dziś uważa się ją za najstarszą i największą aukcję herbaty na świecie.
Jednym z głównych czynników napędzających przemysł herbaciany na Cejlonie był duży popyt z zagranicy. Oznaczało to, że wielkość eksportu wzrosła wykładniczo. Do 1927 roku produkcja herbaty na Sri Lance przekroczyła 100 000 ton metrycznych i była prawie w całości przeznaczona na eksport.
Wraz z rozwojem przemysłu herbacianego na Sri Lance rozwijała się otaczająca go infrastruktura. System kolei zbudowany przez Brytyjczyków w 1925 roku był kluczowym punktem rozwoju. Były one potrzebne do transportu rośliny do Intytutu Badań nad Herbatą. To spowodowało, że w 1965 roku Sri Lanka stała się jej największym eksporterem na świecie.
Historia herbaty cejlońskiej rozpoczęła się na 19-akrowej ziemi w Kandy w ramach eksperymentu dywersyfikacyjnego. Z biegiem lat rozrosła się do siedmiu regionów herbacianych, do których należą Kandy, Uva, Ruhuna (południe), Udupusellawa, Nuwara Eliya, Dimbula i Sabaragamuwa. Dziś herbata cejlońska zaspokaja 10% światowego zapotrzebowania na herbatę, dostarczając wrażeń smakowych zarówno osobom pijącym herbatę na co dzień, jak i światowej klasy koneserom.
